"daha halkı uyanmamışken, kral erkenden ayaklanır.." dedi ki lafın gerisini dinleyemedim, beynim öğle sıcağında sokağa bırakılan araba koltuğu gibi yandı, pişti, gözlerim kamaştı. daha gencecik bir çocuktum ama bıyığım vardı, ama ramiz dayı olmak isteyen, özlü ajanda sözlerini ardarda sıralayn oydu. bıyık bendeydi ama özlüsöz ondaydı. metaforları arka arkaya sıralıyor, bıyığı olmadığı halde bıyıklı bir derviş gibi ustalık yapıyordu. çırağı olmuştum itoğluitin resmen. bıyık bendeydi ama usta oydu. bir an sinirlendim, içim intikam ateşiyle doluverdi. beynimde acele acele sülalesindeki kadınlara 2şer posta kaydım. bir rahatlama geldi inanır mısınız. o hala özlü söz söylüyordu. ama bıyık bendeydi, ben bir özlü söz söylesem anında susardı. ama söylemedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder